Schilderen heeft mijn passie.

Schilderen heb ik altijd in meer of mindere mate gedaan. Als kind al maakte ik graag portretten. Sinds 2008 is dit serieuzere vormen gaan aannemen. De innerlijke behoefte, noem het een drang, om ermee bezig te zijn, werd steeds sterker. Vanaf die tijd kan ik niet meer zonder.

Het liefst schilder ik mensen en soms ook dieren. Mensen intrigeren mij, ik ben benieuwd naar wat hen beweegt en welke gedachte of emotie er schuilgaat achter hun blik of gelaatsuitdrukking.

Ik probeer mij te verbinden met de mens die ik schilder. Mij in te leven in de persoon en iets van zijn wezen te vangen. Pas als ik daarin naar mijn idee geslaagd ben is het portret af. Steeds opnieuw is dit mijn grote uitdaging en blijft dit mij boeien.

Ik werk graag vanaf een foto, vaak door mijzelf gemaakt. Voor mij geldt: een foto vangt de emotie van het moment en behoudt deze. Dit in tegenstelling tot een poseersessie, waarin de blik of de uitdrukking van het gelaat meestal verstart bij het verstrijken van de tijd.